Η τύχη μιας ορχιδέας

 Όλυμπος 2012, Εθνικός Δρυμός.
Στις 26-4-12 θαυμάσαμε τα ρωμαλέα, εντυπωσιακά φυτά του γένους Orchis και συγκεκριμένα Orchis simia Lam.( Ορχιδέα η πιθηκοειδής). Η θέση τους έμεινε χαραγμένη στο μυαλό αφού προβάλλανε σε μια στροφή του Ολύμπου προς το Σταυρό με εντυπωσιακό τρόπο.Μετά ένα μήνα στις 25-5-12 αυτό που αντικρίσαμε είναι κατασπαραγμένα φυτά από αυτούς που αναζητούν χωρίς δισταγμό να ξεριζώσουν τους βολβούς από τους οποίους παρασκευάζεται το σαλέπι αφού πρώτα τους αποξηράνουν.
 Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου λιγο πριν φθάσουμε στο καταφύγιο στη θέση "Σταυρός" Ολύμπου. Οι κόνδυλοι που δίνουν το φυτό συνήθως συρρικνώνονται και δημιουργούν το νέο κόνδυλο που θα συνεχίσει να βλαστάνει την επόμενη χρονιά. Ο σπόρος της ορχιδέας  θέλει 2-4 χρόνια να δώσει το νέο φυτό και αυτό αφού πρώτα εξασφαλίσει έναν μύκητα να συμβιώσει και να τον διατηρήσει εν ζωή για όσο χρόνο αναπτυχθεί υπογείως. Αυτό το μυστήριο έρχεται ο άνθρωπος να το καταστρέψει σε λίγα λεπτά ανακόπτοντας την πορεία μιας ζωής...
Με τέτοιες συμπεριφορές  θα παραμένουν μόνο θεωρίες η βιοποικιλότητα, η αειφορία, ο σεβασμός και η προστασία του περιβάλλοντος. Το ζήτημα πλέον δεν είναι νομικό( θέσπιση κι άλλων αυστηρότερων νόμων), είναι προσωπικό του καθενός. Άραγε υπάρχει κανείς που μπορεί να ισχυριστεί ότι αγνοεί τη διάταξη που απαγορεύει την κοπή και τη συλλογή αγριολούλουδων στον Εθνικό Δρυμό; Καταστρέφω ή Δημιουργώ;
Στη δεύτερη φωτογράφιση ακολούθησε  η Ιφιγένεια- βιολόγος- και ο Δημήτρης -της πληροφορικής- από ενδιαφέρον και ζήλο για να γνωρίσουν όλη αυτή την ομορφιά που μας περιβάλλει. Αυτοί έχουν γνώση, η Ιφιγένεια εν δυνάμει ως βιολόγος. Η γνώση τους ανοίγει ένα παράθυρο να πλησιάσουν πιο κοντά στο θαύμα της φύσης. Έτσι αρχίζει η ωραιότερη ιστορία των φυτών: από τη γνώση, στην κατανόηση και από την κατανόηση στην αγάπη.

Κηπόπουλος Ελευθέριος

Τα δύο φυτά που δε θα ξαναδούμε την επόμενη χρονιά σε αυτή τη στροφή του δρόμου.