Κοκκινολαίμης, το στολίδι του χειμώνα

Κοκκινολαίμης(Erithacus Rubecula), το αηδόνι του χειμώνα.

Ο Κοκκινολαίμης έρχεται στην Ελλάδα από τη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, για να ξεχειμωνιάσει, ενώ νωρίς την  Άνοιξη φτερουγίζει και πάλι για βορειότερες περιοχές.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα των κοκκινολαίμηδων, που είναι κατά βάση μοναχικά πουλιά, εκτός της περιόδου αναπαραγωγής, είναι το πορτοκαλοκόκκινο χρώμα στο πρόσωπο, την τραχηλιά και το στήθος, το οποίο και χρησιμοποιεί φουσκώνοντάς το για να τρομάξει τους εχθρούς του. Αποτελεί ένα από τα αγαπημένα πουλιά γι αυτό έχει γίνει «ήρωας» σε πλήθος παιδικών βιβλίων, ελληνικών και ξένων και έχει εμπνεύσει μεγάλους Έλληνες ποιητές όπως τον Γεώργιο Δροσίνη, τον Ηλία Βενέζη και τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.  

Στην Ελλάδα συναντάμε τον κοκκινολαίμη στο βουνό, στον κάμπο, στο δάσος, στην παραλία, σε πάρκα ακόμη και σε κήπους. Και  αν δεν τον δούμε μπορεί να ακούσουμε το μελωδικό αλλά και μελαγχολικό του κελάηδημα για το οποίο του  έχει δοθεί ο τίτλος “το αηδόνι του χειμώνα”.

Μία στροφή από το ποίημα του Βαλαωρίτη «Ο Καλογιάννος»:

«Μὴ μὲ ρωτᾷς ποῦθ᾿ ἔρχομαι, μὴ μὲ ρωτᾷς ποῦ τρέχω

πατρίδα ἐγὼ δὲν ἔχω

παρὰ τοῦ βάτου τ᾿ ἄγριο, τ᾿ ἀγκαθερὸ κλαρί.

Μὲ δέρνει τ᾿ ἀνεμόβροχο, εἶμαι φτωχὸ πουλί,

Ὁ λόγκος τὸ παλάτι μου, καὶ βιό μου εἶν᾿ ἡ χαρά,

πετῶ, κορνιάζω ξέγνοιαστος οσῶχω τὰ φτερά».

 

Πεταλούδες του Ολύμπου: Ημερολόγιο 2019.

Κυκλοφόρησε το θεματικό ημερολόγιο: Πεταλούδες του Ολύμπου 2019. Το ημερολόγιο παρουσιάζει πεταλούδες του Ολύμπου σε φωτογράφιση του Ελευθέριου Κηπόπουλου. Την έκδοση  επιμελήθηκε η καθηγήτρια Βιοχημείας και Εμβιομηχανικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Έφη Μπάσδρα και αποτελεί μία από τις πολλές δράσεις της για την ανάδειξη του φυσικού κάλλους του Ολύμπου και της Πιερίας γενικώτερα. Το ημερολόγιο δεν πωλείται στο εμπόριο, είναι χορηγία και θα διανεμηθεί σε φορείς, συλλόγους και σχολεία με σκοπό την προβολή του Ολύμπου.

Mt Olympus 2-1-2019

Όλυμπος: Κορυφές 2-1-19

Όλυμπος: Κορυφές( Μύτικας)  2-1-19

Όλυμπος: Κορυφές 2-1-19

Όλυμπος: Χαράδρα Ενιπέα 2-1-19

Όλυμπος: Χαράδρα Ενιπέα 2-1-19.

Ajuga chamaepitys (L.) Schreber

Ajuga chamaepitys (L.)

H αγιούγκα (άζυγος) ή χαμαιπίτυς, είναι γνωστή σε όλη την Ελλάδα και με τα ονόματα: λιβανόχορτο και  δωδεκάνθι. Έχει έρποντα  διακλαδισμένο βλαστό με βαριά οσμή. Τα κίτρινα άνθη κάνουν την εμφάνιση σχεδόν όλο το χρόνο. Βρίσκεται στους πρόποδες του Ολύμπου μέχρι τα 1000 μ. και είναι διασκορπισμένο σε χέρσα χωράφια, λιβάδια, άκρες των δρόμων. 

Ajuga chamaepitys (L.) Schreber, Όλυμπος 30-1-18

Ajuga chamaepitys (L.) Schreber, Όλυμπος 30-1-18

Ajuga chamaepitys (L.) Schreber, Όλυμπος 30-1-18

Ευχές

Καλά Χριστούγεννα!

Ευχόμαστε καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές, με υγεία, αγάπη και ειρήνη σε όλον τον κόσμο!

Sempervivum heyffelii ( syn. Jovibarba heyffelii), Όλυμπος 2100 μ. 19-8-18.

Arctium lappa

Arctium lappa
Το Arctium lappa, είναι γνωστό με τα κοινά ονόματα κολλιτσίδα και αρκουδοβότανο. Είναι παρόμοιο φυτό με το Arctium minus, και διαφέρει στα μακρόμισχα άνθη(κεφάλια). Είναι πολύκλαδο φυτό με μεγάλα φύλλα που φτάνει το 1,5 μ. ύψος. Περιγραφή του φυτού και των θεραπευτικών ιδιοτήτων έχουμε στην αρχαιότητα από τον Διοσκουρίδη, τον 1ο π.Χ. αι.
Τα φύλλα και οι ρίζες του φυτού έχουν χρησιμοποιηθεί στη λαϊκή ιατρική στο παρελθόν για δερματικές παθήσεις, αρθριτικά και ρευματισμούς.
Η θεραπευτική χρήση των βοτάνων πρέπει να γίνεται με ιατρική έγκριση ιατρού ή φαρμακοποιού για την αποφυγή αλληλεπίδρασης με άλλα χορηγούμενα φάρμακα και την πρόκληση ανεπιθύμητων παρενεργειών.
 Ο καρπός του είναι κάψα με πολλές αγκιστροειδείς τρίχες με τις οποίες προσκολλάται στο τρίχωμα των ζώων, τα ρούχα και σε αυτή την ιδιότητα οφείλει το όνομα κολλιτσίδα.
Αυτή η ιδιότητα της κολλιτσίδας ενέπνευσε τον ελβετό μηχανικό George de Mestral να ερευνήσει το μηχανισμό αυτόν και να προχωρήσει στην κατασκευή του velcro -γνωστού χριτς-χρατς. Επιστρέφοντας το 1941, σπίτι του από έναν περίπατο στο δάσος με το σκύλο του προσπάθησε να απομακρύνει τους καρπούς της κολλιτσίδας από το τρίχωμα του σκύλου του. Προβληματίστηκε κι άρχισε να μελετά στο μiκροσκόπιο τους καρπούς της κολλητσίδας. Η έρευνα του έδωσε την έμπνευση να  κατασκευάσει ένα υλικό που το ονόμασε  velcro. Το velcro (χριτς-χρατς) είναι δυο επιφάνειες η μια με μικροσκοπικές θηλιές η άλλη με μικροσκοπικά γαντζάκια που όταν εφάπτονται με ελαφρή πίεση σταθεροποιούνται για να κλείσουν παπούτσια, ρούχα, τσάντες, θήκες κ.α. Έτσι αφού εξασφάλισε την πατέντα του προιόντος προχώρησε στην εμπορική εκμετάλλευση τη δεκαετία του ΄50.
 Ο άνθρωπος λοιπόν, μπορεί όχι μόνο να αντιγράψει αλλά και να εξελίξει μιαν ιδέα που προέρχεται από τη φύση.

Πηγή: 1. Δ.Σ.Καββάδα, Εικογραφημένο-Βοτανικό-Φυτολογικό  Λεξικό, τόμ. 2
         2.    Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων:  http://mediplantepirus.med.uoi.gr/pharmacology/plant_details.php?id=194

         3.    https://en.wikipedia.org/wiki/Velcro