Cephalaria tenuiloba

 Cephalaria tenuiloba

Η Cephalaria tenuiloba, ένα σπάνιο φυτό του Ολύμπου που συναντάται σποραδικά σε υψόμετρο μεταξύ 1400-2000 μ. Φύεται σε βραχώδεις θέσεις και κατά μήκος δασικών δρόμων. Ανθοφορεί τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο. Η Cephalaria tenuiloba έγινε γνωστή από την καταγραφή και  περιγραφή στον Όλυμπο (1976) του  καθηγητή βοτανικής  κ. Arne Strid.

Cephalaria tenuiloba, mt. Olympos 17-8-23

Cephalaria tenuiloba, mt. Olympos 17-8-23

Cephalaria tenuiloba, mt. Olympos 17-8-23

Cephalaria tenuiloba, mt. Olympos 17-8-23

Χρόνια πολλά με το Κρινάκι της Παναγίας (Pancratium maritimum L.1753

Παγκράτιο το παράλιο Pancratium maritimum L.1753

 Κοινή ονομασία:  "Κρινάκι της Παναγίας ""Παγκράτιο το Παράλιο", "Κρινάκι της Άμμου", "Κρινάκι της Θάλασσας",  "Θαλάσσιος Ασφόδελος" , "Θαλασσόκρινο". 

 English name:   Sea daffodil

 Οικογένεια:  Ammaryllidaceae

 

Με την ευκαιρία της Γιορτής της Παναγίας ευχόμαστε σε όλους "Χρόνια Πολλά με υγεία" με το ευωδιαστό "Κρινάκι της Παναγίας (Pancratium maritimum) που φέρει το όνομα της, αλλά και πολλές ακόμη ονομασίες όπως «Παγκράτιο το Παράλιο", "Κρινάκι της Άμμου", "Κρινάκι της Θάλασσας",  «Θαλάσσιος Ασφόδελος" ή "Θαλασσόκρινο".

Το κομψό αυτό και ιδιαίτερα όμορφο λουλούδι  με τα μεγάλα λευκά χοανοειδή και εύοσμα άνθη του, ανθίζει στις παραλίες μας κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και ιδιαίτερα κατά τον 15 Αύγουστο, εξού και το όνομα "Κρινάκι της Παναγίας".

Η επιστημονική του ονομασία Παγκράτιο προέρχεται από τα συνθετικά παν + κραταιός,  δηλαδή  παντοδύναμος, πιθανότατα λόγω της ευρείας κι ισχυρής φαρμακευτικής του δράσης, ενώ το επίθετο παράλιο, προσδιορίζει το φυσικό περιβάλλον στο οποίο  απαντάται (αμμώδεις παραλίες σε άμεση γειτνίαση με τη θάλασσα).

Πρόκειται για ένα αμμόφιλο και αλόφιλο είδος της ελληνικής χλωρίδας που επιμένει να φύεται εδώ και χιλιάδες χρόνια στις αμμώδεις εκτάσεις και στις παραθαλάσιες ακτές, τόσο της Μεσογείου όσο και σχεδόν ολόκληρης της Ελλάδας.  Αναφορές για την ύπαρξη αυτού του είδους έχουμε από τους προϊστορικούς χρόνους, καθώς βρέθηκε σε τοιχογραφίες στο παλάτι  της Κνωσού.

Καταφέρνει να επιβιώσει στην καυτή και άνυδρη άμμο με τις βολβώδεις ρίζες του, οι οποίες βρίσκονται βαθιά μέσα στην άμμο (φτάνουν σε βάθος πάνω από ένα μέτρο εξασφαλίζοντας  την απαραίτητη υγρασία).

Η  υπέρμετρη τουριστική ανάπτυξη των παραθαλάσσιων περιοχών, η έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα,  η οικοπεδοποίηση, οι κατασκευαστικές εργασίες, οι αμμοληψίες, αποτελούν τους λόγους της σημαντικής, κατά τόπους, μείωσης του πλήθους των κρίνων.

Αν είσαστε σε κάποια παραλία με αμμοθίνες έχετε το νου σας μήπως το δείτε! Είναι βέβαιο ότι  θα σας εντυπωσιάσει με την ευωδιά του, τη χάρη του, αλλά και την κομψότητα του!