αγριολούλουδα του Ολύμπου: Helleborus odorus subsp.cyclophyllus

Όλυμπος: Χλωρίδα και πανίδα

Ο Όλυμπος, το υψηλότερο βουνό της Ελλάδας (2.918 μ.) είναι μυθικό βουνό, ένα παγκόσμιο μνημείο φυσικής κληρονομιάς και πόλος έλξης αμέτρητων επισκεπτών. Ο Όλυμπος και τα Πιέρια όρη, ως συνέχεια του ορεινού όγκου, παρουσιάζουν τεράστιο βοτανολογικό ενδιαφέρον και η πλούσια χλωρίδα που ξεπερνά τα 1670 είδη φυτών είναι μια τεράστια φυσική κληρονομιά. Η παρατήρηση των λουλουδιών, δίνει μια άλλη διάσταση στις πεζοπορικές διαδρομές και συμπληρώνει την εμπειρία και τις γνώσεις μας στην κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει.Bird watching είναι το κίνημα που ξύπνησε το ενδιαφέρον για τον κόσμο των πτηνών. Wildflower watching θα μπορούσε να γίνει το αντίστοιχο για την παρατήρηση των αγριολούλουδων και της χλωρίδας γενικότερα. Αφήνοντας τα βήματα μας από το βουνό παίρνουμε μαζί μόνο τις αναμνήσεις, μερικές φωτογραφίες και δίνουμε τη διαβεβαίωση ότι το θαύμα της φύσης θα συνεχίσει να υπάρχει και για τους άλλους για να το απολαύσουν. Όλο το φωτογραφικό υλικό που δημοσιεύεται στο blog είναι από προσωπικές καταγραφές και η παρουσίαση των φυτών συνδιάζεται με την περίοδο ανθοφορίας και καταγραφής σε συγκεκριμένο χρόνο και περιοχή του Ολύμπου. Χρήσιμα είναι τα σχόλιά σας και οι παρατηρήσεις σας για τη βελτίωση και τη διόρθωση ακόμη στοιχείων που δημοσιεύονται.

"Ο ερευνητής πρέπει να ακολουθεί αυτό που ψάχνει, αλλά και να βλέπει αυτό που δεν έψαχνε". Κλοντ Μπερνάρ

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Helleborus odorus subsp.cyclophyllus

Helleborus odorus subsp.cyclophyllus

Αγγλική ονομασία: Hairy helleborus

Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος, είναι δηλητηριώδες φυτό γνωστό με τις λαϊκές ονομασίες σκάρφι, κάρπη και αγλέορας.

Είναι ένα πολυετές ενδημικό φυτό της Βαλκανικής Χερσονήσου. Τα φύλλα του είναι σύνθετα, μακρόμισχα, λογχοειδή και οδοντωτά στέκουν κυκλικά σχηματίζοντας ένα δίσκο που εξηγεί την ονομασία cyclophyllus. Οι ανθοφόροι βλαστοί φέρουν 2-5 ανοιχτοπράσινα άνθη. Φύεται σε ξέφωτα δασών και ανθοφορεί τέλη Φεβρουαρίου μέχρι τον Απρίλιο μήνα. H λαϊκή μας παράδοση αποδίδει στο σκάρφι πολλές περίεργες και μαγικές ιδιότητες. Μια από αυτές τις παραδόσεις είναι ότι η ρίζα του, αν τοποθετηθεί ανάμεσα στον φλοιό και το ξύλο ενός δένδρου, μπορεί να το ξεράνει. Το βέβαιο πάντως είναι ότι, ακόμη και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, από ελλέβορο παρασκευάζονταν φάρμακα για τη θεραπεία της μανίας, της μελαγχολίας, της υποχονδρίας, ακόμη και της επιληψίας. Η χρήση του γινόταν με μορφή σκόνης ή βάμματος. Σήμερα εκχυλίσματα ελλέβορου είναι αντικείμενο επιστημονικής έρευνας για την κυτταροτοξική δράση του και ίσως το σχεδιασμό νέων φαρμάκων στην αντιμετώπιση του καρκίνου.

Πηγή: https://repo.lib.duth.gr/jspui/handle/123456789/13316